Yuva kurmak kolaydır ama aile olmayı her insan evladı beceremez. Aile; birliktir, beraberliktir her şeyden önce sevgidir aile. O sevgiyi tüm bireylerle paylaşmaktır. Kendine saklanan sevginin kimseye hayrı yoktur.
Birlikte aynı masaya oturup birlikte kalkmaktır aile olmak. Bir yere gidilecekse bu ya hep beraber olmalıdır ya da gidilmemelidir o bir yere.
Bayram sabahları şenliktir aile, erkenden o muhabbet sofraları kurulur ve ölümsüzleştirilir. Tüm mutsuzluklar unutulur; dertler, acılar...
Aile olmak, eve geldiğinde dışarının soğuğunu unutmaktır.
Konuşulacak bir şey varsa hep birlikte konuşulmalı dertlere hep birlikte çözüm bulunmalı ailede, çünkü kolay değildir aile olmak.
Aile olmak, sadece Ramazan'da değil, o ocakta her zaman sıcak yemeğin olmasıdır.
Hafta sonları önemlidir bir ailede, yine birlikte bir yerlere gitmek tercih edilmelidir...
Kahvaltı ve yemek masaları önemlidir bir ailede; kahvaltı günün başlangıcı, sıcacık gülümsenmeli "günaydın" denmeli, usulca. Akşam yemeğindeyse gün değerlendirilmeli, iyi ve kötü anılar anlatılmalıdır.
Aile bireyleri birbirlerini merak etmeli, halka oluşturmalı adeta ve halkadan çıkanı aramalı "iyi misin?" diye sormalı arada.
Ne olursa olsun, ayrılmamacasına kenetlenmeli, yıkamamalı ne bir sarışın kadın ne de bir başkası! Bunun içinde temelinin sağlam olması gerekir. Çünkü temeli sağlam kurulmayan bir binanın sonuna engel olamayız.
Bir kere aile oldu mu sahip çıkmalı ona, değerini bilmeli..
Birbirlerine örnek olmalı bir ailede, her şeyi konuşarak halletmeli her şeyi.
Hep birlik ve beraberlikten bahsettim yazımda. Çünkü bu kavramların aileyi oluşturduğunu bilmeyen o kadar insan var ki, görünce üzülüyor insan, bir el atmak istiyor. Bu yazımda inşallah farkındalık yapar birilerine ve belki kendilerini değiştirirler, ilham alırlar... Sevgiyle kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder