Ilk gösteriminden sonra büyülü bir kutu olduğu düşünülen sinemanin o dönem deki filmleri, bugünkü anlayişimiza göre film sayılamayacak kadar küçük parçalardi. Teknolojik yetersizliklerden dolayi filmlere ses eklenemiyordu. Sinemanin emekleme çağı hep bu parçaciklarin biraz daha uzununu çekebilme çabasiyla geçti. Her gösterimde bir öncekine yeni parçalar eklendi. Harflerin heceye, hecelerin sözcüğe, sözcüklerin cumleye dönüşmesi gibi, emekleme çaginin sonunda artik küçük de olsa anlatılacak bir konu gereksinimi doğdu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder