KANUNİ SALTANAT MI İSTEDİ, CiHAD MI?

    Kanuni Sultan Süleymân Han hazretleri, gençlik çağından vefatına kadar aziz ömrünü tamamen Allah'ın dinini yüceltmek için tüketmiş bütün Müslümanların rahat ve huzuru için kendi rahatını terk etmişti. Ömrünü kâh küffâr kâh sapıklar ve gayri müslimler ile cenk ve cihad ile geçirmiş, bizzat ordusu başında 13 sefere gitmişti. Hatta ömrünün sonunda, gücü kuvveti kesilmiş halde iken sefere çıkmıştı. İslam askeri bu kaleyi muhasara ettikleri sırada Süleyman'ın hastalığı şiddetlenip fetihten bir gün evvel ölüm tisi içerisindeyken "Kale feth olundu mu" diye sordular Padişahım henüz fethedilmedi. Lakin hizmetinizle fetholunmak üzeredir" denilmesi üzerine "ocagi yana, ne hoş olmadı" buyurdular. Bu sözlerinden geçmeden kalenin içinde bir yangin çikmasi ile o kale fetholundu Merhum Sultan vefat etmeden evvel, cadiri içinde yere döşeli kilim ve keçenin bir tarafini söktürdüler Sonra izzet tahtindan topragina inip Cenab-ı Hakka niyaz ile yüzünü topraklara sürdü ve şöyle niyaz eyledi: İlâhi Sen bütün varlıklarin yaraticisi, ilâhisin. Ben ise senin topraktan yarattigin kusurlu bir kulunum. Birkaç gün mahlükatin üzerine çoban kesilip kullarinı hizmetinde kullandım. Lakin ben zayif ve bu hizmeti layikiyla eda etmekten aciz olduğumdan üzerime vacip olan ifa edemedim. Simdi de amellerimin karsilgini görmek üzere senin dergâhina yöneldim. Ey Ekremu'l Ekremin ve Ey Erhamür-Rahimin! Benim bunca kusurlarimi affet ve amel defterimden bütün günahlarimi mahvet. Zira senin dergâhından başka siginacak yerim yoktur.'' Padişah, ilticasina böyle devam ederken hizmetine bakkanlar: "Sultanim, bu kadar tazarru kafidir. Duanız inşallah müstecabdir" dediler, kaldirip yerine getirdiler. Bu olaydan bir süre, Sultan Süleyman vefat etti Rahmetullahi aleyh