Resulullah Efendimize (s.a.v) vahiy gelir, Ashab-ı Kiram da bizzat Resulullah'tan ayet-i kerime ve hadis-i şerifler dinleyerek ilim öğrenirlerdi. Daimâ Resulullah'in (s.a.v) mübarek meclis ve huzurunda ilim nuru ile nurlanir kalbleri saf, itikadlari doğru, amelleri hâlis ve şüpheleri çözülmüş olurdu. Resulullah'in (s.a.v) vefatindan sonra Ashab-ı Kiram (aleyhimürridvân) islâmiyet'in yayılmasi işini mühim görüp ona çalıştılar. Bu yüzden Kur'ân-i Kerim'den ve hadis-i şeriflerden cikardiklari birçok hükümleri kitaplara yazmaya elleri değmedi. Zirâ onlarin cogu müctehid olduklarından ihtiyaç olduğunda kendi içtihadlari ile amel ederlerdi. Resulullah'in (s.a.v) mübarek meclisinde az bir zaman bulunan bir Müslüman köylü bile hikmetli şeyler söylemeye başlardı. Ashab-i Kiram'dan sonra, Tabiin ve onlardan sonrakile: zamaninda Müslümanlar ve hâdiseler çoğaldi, cahillik ya yildi, nice bid at ve dalâletler türedi.
Bunun için o zamanin âlimlerinin çalişip ictihad etmeleri, halka fetva vermeleri Kur'an-ı Kerim'den ve hadis-i şeriflerden hükümler ve mezheb cikarip yazmalari ve insanlara öğretmeleri lazim ve vacib oldu. O büyük âlimler de her meseleyi deliliyle her suali cevabı ve her müşkili fetvasi ile bildirdiler. Böyle ce mezhebler meydana geldi Her birine bir topluluk uydu. Kimi mam Ebu Hanife'ye kimi imam Safiye kimi imam Malik'e, kimi imam Ah mede, kimi Sufyan-I Sevri'ye, kimi Davud- Zahiriye ve diğerlerine uydular rahimehumullah). Fakat zamanimiz da ehl-i sünnetin dört mezhebi Hanefi, Safi, Maliki ve Hanbeli vardir. Diğerlerine uyan kalmamistir Bütün bu müctehidler, ameli bazi meselelerde ayri iselerde, itikadda birdirler; hepsi Ehl-i sünnet ve cemaatti Müctehidlerin ihtilaflari Allahü Teâlâ'nin izni ile olmuştu Bu imamlarin hepsi hidayet üzeredir. Bir kişi amelin alışverişini, nikahini ve diğer işlerini bu imamlardan biri ne uyarak yaparsa doğrudur. Kiyamette sevaba kavuşup Cennet'e girer.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder